Na chwilę, bez
obaw, tylko na chwilę, bo ani się obejrzymy, a znów będzie grudzień! W dodatku,
kaczkę kierowniczkę strzyka w pikselach – to wyraźny znak, że Robótkowa Woźna
już organizuje fajerwerki ku czci Dziesięciolecia Robótki! (… Stay tuned!... wrócimy tu jeszcze z wieściami...)
Robótki imienia
Robótkowiczów.
Albowiembez Was,
Cud-Ekipo z Wszystkich Krańców Internetów, bez Was to by się nie udało!
Bez Was, Komitet
Dezorganizacyjny, mógłby sobie, co najwyżej, ołówki na wykałaczki ostrugać!
To Wy, po raz
dziewiąty, zasypaliście Niegowiaków lawiną dobroci i miłości. Woźna załącza materiał dowodowy Waszej galaktycznej szczodrości.
Wzruszona
Dyrekcja i oniemiali Opiekunowie hiperwentylują się wśród listów i paczek (będzie czytania do wiosny!).
A Starszaki?
Starszaki czują się kochane i ważne. Wiedzą, że ktoś ich dostrzegł, że mają
Przyjaciół. Mają Was.
Robótkowicze!
Pójdźcie tu po
raz ostatni w tym dziewiątym sezonie pod jemiołę rozwieszoną przez Woźną!
Każdego
wirtualnie całujemy. Dubeltowo!
Kto żyw, komu
umknęło lub komu jeszcze mało, niechaj bieży na stronę Niegowiaków i w
kalejdoskopie zdjęć wygląda swoich Ulubieńców!
Dyrekcja w tym
roku pstrykała fotki z hurtowym, reporterskim zacięciem, zatem jest nadzieja,
że bez podpowiedzi rozpoznacie Adresatów Waszych Dobrych Słów i rokokowych
podarków!
Pośród zdjęć są
takie, na których zarejestrowano pełne uśmiechy Najtrudniejszych Przypadków,
czyli, tych Starszaków, u których uśmiech pojawia się jak kometa Halleya,
średnio raz na sto lat. Nawet niegowski dentysta nie widział jedynek i ósemek w
takim zbliżeniu! Cuda! Cuda! Dokonaliście niemożliwego!
Proponujemy,
zapiszcie sobie Starszaków w "Ulubionych", bo niby koniec, ale sukcesywnie na
stronie pojawiać się będą fotoreportaże ze Starszakowych wypraw, które wszak Robótkowo
sponsorujecie, czy to sprzętem, czy gotówką!
Dyrekcja zapowiada, że obowiązkowo
wrzuci w internety Mateusza z nowym, Robótkowym łóżkiem! Komitet nakłania
Dyrekcję do odpalenia konta na fejsbuku. (Dyrekcjo! Odpalaj!)
I niechaj ta cała
oszałamiająca dobroć, te serca włożone w listy, te kartki pełne świąteczności,
te słoiki ogórków, te dziergane swetry, te poduszki z jednorożców, te traktory,
te make-upy, te pierniczki, konfitury, przytulasy, ekscesy i cymesy, niech to
wszystko wróci pomnożone i nie odstępuje Was na krok!
Robótka trwa, to
jasne, bez końca, a przynajmniej do Trzech Króli, ale Wy zatrzymajcie się na
chwilę, wyhamujcie z wazą pełną barszczu, zastygnijcie nad blachą makowczyka,
przysiądźcie na moment, nim uwolnicie karpia z wanny. Kaczka kierowniczka i
Woźna Bebe stoją tu wzruszone i życzą Wam z całego serca
Okołobożonarodzeniowych najlepszości.
Czniajcie te
dodatkowe talerze na wigilijnych stołach. Przy Waszych stołach wszystkie puste
miejsca zajęła już dawno dziewięćdziesiątka Starszaków z Niegowa! Znów ich
przygarnęliście, znów wiedzą, że są ważni i wyjątkowi! Mają Przyjaciół! I ci
przyjaciele, po raz dziewiąty, czynią im Święta lepszymi, piękniejszymi, wyjątkowymi!
To Wy! To Wasze
słowa mają taką moc, że dają szczęście, niosą miłość i jeszcze dorzucają nadzieję!
Z górką, z
posypką, po berecik!
Niechaj ta dobroć
- rzecze kierowniczka - wróci do Was mnożona przez w s z y s t k i e farfocle brokatu
zużytego do produkcji tegorocznych Robótkowych kartek! Niech Wasza szczodrość – dorzuca Woźna – też
powróci zwielokrotniona i sypie się na Was jak igliwie z zeszłorocznych
choinek.
I obyśmy tu za
rok znów wrócili wszyscy w pełnym składzie na DZIESIĄTĄ EDYCJĘ ROBÓTKI!
Stali Bywalcy tego zakątka internetu i Wy, którzy przychodzicie tu po raz
pierwszy!
Komitet DezOrganizacyjny (czyli kaczka Kierowniczka i Woźna Bebe) już tu
stoi, jak co roku, z wirtualnym pierniczkiem pod wirtualną jemiołą, by ciąć
wstęgę rozpoczynającą nową edycję tego szalonego, spontanicznego
dobroczynienia!
CIACH!
Wstęga przecięta!
CIACH!
Woźna ściąga prześcieradło ze sztalugi i odsłania sztandar, na którym
jeszcze nie wyschły wszystkie piksele!
Dmą puzony, piskają wuwuzele, kaczka gra na trójkącie, orkiestra
symfoniczna uderza w Odę do Radości, zebrani podrzucają pod sufit siebie, czapki,
konfetti, ryż, fajerwerki, meksykańska fala wylewa się bokami, Woźna tańczy na
stole, fado miesza się z "Jesteś szaaaaaaaaaalona!", Justin Bieber nam
zazdrości!
Po raz DZIEWIĄTY (a niechże nas ktoś uszczypnie! To już prawie dekada!)
zbieramy się tutaj wszyscy, aby uszczęśliwiać. Z górką i po czapki.
Dziewięć lat spersonalizowanej dobroci!Kto policzy te wszystkie listy,
ręcznie dziergane kartki, paczki, znaczki, zużyte ołówki, wanny brokatu,
kilometry krepiny, rulony papieru do pakowania, szmuglowane pocztą piernikowe
lub kruchociasteczkowe węglowodany, eksplozje Robótkowej fantazji, prosięta dla
ś.p. Michała, włóczki przerobione na kombinezony dla papug i ratlerka Kuby, łzy
wyruszenia Opiekunów, euforie Starszaków, salta szczęścia Szalonego Marcina,
zaniemówienia Aśki, czy załamania nerwowe Niegowskiej Listonoszki
(pozdrawiamy!)
Naszym celem jest jak zawsze wyjątkowa i charakterna brygada mieszkańców
Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci w Niegowie pod Warszawą. Niegowiaki to garstka maleńtasów, sporo młodzieży, bardzo wielu
emerytów i seniorów. Różnymi
drogami, zwykle przed wielu laty, trafili do tego domu i tu już zostaną do
śmierci. Dzieciaki-Starszaki. Żaden Niegowiak z
tej gromady - czy to ze względu na wiek, czy problemy zdrowotne, czy też stopień
niepełnosprawności - nie będzie już miał innego, prawdziwego domu.I chociaż
Opiekunowie starają się Dzieciakom-Starszakom odkrajać nieba po kawałku, to nigdy nie
zastąpią im też prawdziwej rodziny.
Tęsknoty i smutki najbardziej dają się we
znaki w okołoświątecznym, Bożonarodzeniowym czasie, gdy serca Niegowiaków rwą
się ku rodzinom, których już nie ma albo których nigdy nawet nie było. l dlatego listem lub kartką z
życzeniami możemy, choćby i na odległość, przytulić wybranego Starszaka i sprawić
by jego Boże Narodzenie było mniej smutne i samotne.
(Jeśli w epoce
przed internetem spędzaliście kiedyś czas na koloniach, czy obozach, może
jeszcze pamiętacie udrękę czekania na list albo telefon z domu. I wyobraźcie
sobie teraz, że Niegowiacy tak czekają nie przez dwa tygodnie, a przez całe
życie.)
Niepełnosprawni intelektualnie dorośli żyją spychani na margines naszego
"normalnego" świata. Robótką cierpliwie i uparcie przerzucamy tu
naszą mikroskopijną kładkę nad przepaścią tej obojętności. Tyle możemy zrobić.
Tylko tyle i aż tyle!
Chwyćcie za długopisy i papeterie i chodźcie z nami!
No
bo jeśli nie my, to sami wiecie, nikt Starszakom nie zrobi tych nadchodzących
świąt lepszymi.
Nikt.
To, co? Słuchajcie. Jest Robótka...
I oby i tym razem dało
radę, bo oni tam czekają.
Jak nikt na
świecie.
- Podpisano:
Euforycznie i ekstatycznie Wasz Komitet
DezOrganizacyjny
Zatem,
dla tych, którzy przez przypadek wpadli w Robótkę poślizgnąwszy się na algorytmach
internetowych wyszukiwarek i dla tych, którzy chcą sobie przypomnieć, jak
Robótka działa, poniżej zwięzła instrukcja obsługi.
W
tym roku każda Rodzinka otrzymała własną zakładkę. Po pierwsze, dlatego aby
ułatwić życie tym, którzy do Robótki przystępują w grupach lub drużynach (oni
wszak chętnie "zaklepują" sobie konkretne Rodzinki, a potem "rozdzieleją"
między sobą Starszaków). Po drugie, bo kaczka Kierowniczka tak rozpędziła się z
charakterystyką Starszaków, iż zaistniała obawa, że nikomu nie uda się doczytać
tych opisów do końca. (Jeszcze się taki
odważny nie znalazł, kto odebrałby kierowniczce imiesłów, przydawkę albo
amputował część zdania wielokrotnie złożonego.)
❆❆❆ CO ZROBIĆ, BY ZOSTAĆ ROBÓTKOWICZEM? ❆❆❆ Poczytać rodzinkowe zakładki i wyłuskać sobie spośród Starszaków konkretnego
ulubieńca i wysłać mu słów kilka napisanych z serca. Niech się Wasz
ulubieniec przez chwilę poczuje wyróżniony i wybrany. Jedyny, wyjątkowy i
specjalny.
Listy adresujcie
następująco:
Dom Pomocy
Społecznej dla Dzieci w Niegowie Rodzinka...
dla...
Wierzbowa 4
07-230 ZABRODZIE
Pamiętajcie, Niegowiacy nie umieją czytać, więc Wasze słowa będą czytać im
Opiekunowie. Ale niech to będzie kuksańcem dla Waszej fantazji, wszak pisanie
to nie jedyna opcja. Te życzenia można Niegowiakom namalować, wykleić,
wydziergać, upiec z piernika, nagrać, czy wyśpiewać. Można samemu, można
skrzyknąć grupę. Zorganizować zbiorowe pisanie w biurze, przedszkolu, szkole,
drużynie, zakładzie penitencjarnym (to już się zdarzyło Robótce!),
fabryce i w sąsiedniej galaktyce (to się jeszcze Robótce nie zdarzyło, ale w
końcu to dopiero dziewiąta edycja). Pisać można zewsząd. Z kraju, z
dzielnicy, z zagranicy. Z miast i wsi. Słać gołębiem pocztowym,priorytetem,
kurierem, a nawet doręczyć osobiście. Zaprawdę, Komitet DezOrganizacyjny
przyklaśnie Waszej najdzikszej idei, byleby tylko była z niej radość dla
Starszaków.
Co roku pytacie: ❆❆❆ CZY MOŻNA OBDAROWAĆ ULUBIEŃCÓW ŚWIĄTECZNYM PREZENTEM? ❆❆❆
A my, co roku odpowiadamy: jasne! Stąd dość szczegółowe opisy
mieszkańców, które powstają we współpracy z Dyrekcją i Opiekunami. Tylko
prosimy, w ferworze zawijania podarków, nie zapomnijcie o dobrych słowach
dołączonych do paczek. To one są esencją Robótki.
UWAGA! ACHTUNG!
WNIMANJE!W tym roku chcemy wam zasugerować coś zupełnie nowego. Absolutnie
nową, alternatywną kategorię świątecznego podarunku.
Wyprowadźmy
Starszaków z ich ciepłych pieleszy, niech wstaną i wyjdą za bramę swego Domu,
niech się pokażą w tej naszej "niby-takiej-normalnej" publicznej
przestrzeni. Może reżyserujecie jakieś okołoświąteczne amatorskie lub
profesjonalne przedstawienie, jasełka, kolędnicę czy inny musical w promieniu
50 kilometrów od Niegowa? (Podpowiedź: najbliżej Niegowiakom do Wyszkowa i
Warszawy.) Może chcielibyście ufundować konkretnemu Starszakowi (z opiekunem) bilet do kina, kupon na kawę w
sieciówce, wejściówkę do waszej ulubionej pizzerii, zaproszenie na warsztaty artystyczne. A może karnet do fryzjera lub
masażystki, bon na zakupy w sklepie lub
cukierni? Może sami jesteście baristami, masażystami lub mistrzami nożyczek i
macie wolne terminy i ochotę, by zaprosić któregoś ze Starszaków?
Przez ostatnie lata
Dyrekcja i Opiekunowie udowadniali, że dla radości swoich Ulubieńców gotowi są
przejechać przez pół Polski, czy Europy, więc dajmy im powody, by widywać ich
poza domem coraz częściej. Niech ich obecność oswaja nas i świat z ich fantastyczną, niedocenianą innością.
Prosimy również, nie
mylcie nas z charytatywnymi zbiórkami na rzecz.
Opiekunowie dbają, by Dzieciaki-Starszaki miały jedzenie, czystą pościel i
ciepłe kalesony na zimę. Kasza, makaron, czy używane ubrania przydadzą się
bardziej innym (Komitet DezOrg zawsze służy pomocą we wskazaniu miejsc, gdzie taka
pomoc jest niezbędna.) Niegowiacy potrzebują Waszych ciepłych słów, Waszej
uwagi, Waszego zainteresowania. W Robótce chodzi o to, aby każdy Starszak przez
chwilę poczuł, że jest ważny dla kogoś spoza Domu w Niegowie, dla kogoś innego
niż tylko Opiekunowie, czy współmieszkańcy.
❆❆❆ CO W ZAMIAN? ❆❆❆
Fala uderzeniowa wdzięczności. Dobro, które wróci bumerangiem. Satysfakcja, z
nawróconych na uśmiech Starszaków. Niegowskie pacierze w Waszych intencjach. Do
Waszych słów Starszaki będą wracać przez cały rok, aż inkaust kompletnie
zblednie, a papier zamieni się w cienką bibułkę od nieustannego obracania w
rękach.
❆❆❆KTO ZA TYM STOI? KIM JEST KOMITET DEZORGANIZACYJNY? KIM SĄ KACZKA KIEROWNICZKA I WOŹNA BEBE? CZY ZARABIAJĄ NA ROBÓTCE? I
JAKA PARTIA POLITYCZNA ZBIJA TU KAPITAŁ? ;) ❆❆❆
Komitet DezOrganizacyjny
to kaczka Kierowniczka i Woźna Bebe. Pierwsza jest mikrobiolożką, druga
- graficzką i ilustratorką. Obie są blogerkami. Obie mieszkają w
Niemczech (Badenia i Bawaria. Ktoś
chciałby się z nami spotkać przy preclach i wurstach?). Obie od lat
zaprzyjaźnione z Dyrekcją i ze Starszakami. Ponieważ Dyrekcja i Opiekunowie są
wystarczająco zapracowani dbaniem o bieżący dobrostan Starszaków, sponiewierani
szukaniem kasy, znękani bieganiem w kołowrotku ustaw i przepisów, zdeptani przez nieustanne remonty, hydraulikę, czy
elektrykę, raz w roku kaczka i Bebe – za ich przyzwoleniem - (dez)organizują im
wszystkim tę Robótkę.
Wszelkie nurtujące
Was pytania na temat konkretnych Starszaków, które zostawiacie w komentarzach
lub wysyłacie nam mejlem, kaczka i Bebe konsultują z Niegowem telefonicznie lub
mejlem. Stąd czasem opóźnienia w odpowiedziach, za które już teraz, na wszelki
wypadek, Was przepraszamy. Staramy się jak możemy! Wszyscy!
Jednocześnie to, że
znamy Dyrekcję osobiście, że u Starszaków bywamy, pozwala nam ręczyć i dać wam
tu oficjalnie słowo honoru, że każde dobro, które przekażecie do Niegowa
zostanie wykorzystane dla Starszaków i przez Starszaków.Dyrekcja jest pod tym
względem bardziej skrupulatna niż szwajcarski bankier z Bazylei lub mormoński
archiwista z Salt Lake City.
Na Robótce kaczka i
Bebe nie zarabiają ni w złocie, ni w dolarach, ani nawet w kokosach, ale w
najfantastyczniejszej walucie wirtualnych i realnych kontaktów międzyludzkich.
Robótka przyciąga tak niezwykłych, szczodrych, fascynujących i kreatywnych
Robótkowiczów!Same wisienki na torcie ludzkości, praliny w bombonierce
ziemian, złote grudki rodzaju ludzkiego. Niejednokrotnie kaczka i Bebe kiwały
się tu w kąciku, stwierdzając smutno, że choćby sczezły nie uda im się
osiągnąć podobnej doskonałości i fajności. Dzięki, że jesteście tu z nami.
Corocznym bonusem,
który Komitet DezOrganizacyjny odbiera sobie w okolicach stycznia, jest radość
Starszaków i wzruszenie Opiekunów. Bonus ten, dla jasności, jest dostępny
wszystkim. Czasem w formie zdjęć, czasem w formie filmu. Dyrekcja zawsze
próbuje nas zaskoczyć!
Chcemy by Robótka
łączyła, więc nikogo nie pytamy o przekonania, poglądy, racje, czy denominacje.
Nadrzędnym celem Robótki jest po prostu kumulacja i kondensacja szczęścia u
Dzieciaków-Starszaków.
❆❆❆ A TU ZESZŁOROCZNA ROBÓTKA W AKCJI...❆❆❆
I jeszcze raz na wszelki wypadek....
❆❆❆ OFICJALNY ADRES do Robótkowej Korespondencji❆❆❆
Dom Pomocy
Społecznej dla Dzieci w Niegowie Rodzinka...
dla...
Wierzbowa 4
07-230 ZABRODZIE
Nieuchronnie jak inflacja, podwyżka cen paliw, zima zaskakująca drogowców, klęska drużyny
oposów na międzygatunkowych zawodach w pływaniu synchronicznym, czy ostatni
odcinek serialu Klan (ach, nie! to
akurat bardzo zły przykład) nadchodzi ten moment, gdy trzeba zakończyć Robótkę
2017....................................................................................................
... ale tylko i
wyłącznie po to, by z niecierpliwością (czyż nie?) czekać na Robótkę 2018!
Bo możecie być
pewni, że Dzieciaki-Starszaki już czekają, Dyrekcja i Opiekunowie nadal płaczą
ze wzruszenia nad rozmachem ośmiu lat Robótkowej dobroci, a Woźna, chronicznie
szlochając, właśnie czerpie papier na swój nowy kajecik – edycja 2018.
Niegów wyścielony
jest puchem Waszych anielskich skrzydeł, strzępami kolorowych papierów, w które
owinęliście niezliczone podarki oraz setkami kopert, z których wysypały się
wszystkie Wasze dobre, najlepsze słowa de
lux.
Dyrekcja
skrzętnie to udokumentowała na filmie (KLIK!)
i nie przyoszczędziła na materiale zdjęciowym (KLIK!, KLIK! i jeszcze KLIK!)
Tymczasem...
Robótkowicze,
zbliżcie się no tu do ekranu! Poprawcie aureole! Strzepnijcie okruszki
karnawałowych pączków ze swych skrzydeł! Woźno odziana w
strój ludowy, przybież z atłasową poduszką, kontenerem goździków i wiadrem
szpilek! Przodownicy
dobroczynienia! Nadstawiajcie piersi! Nadeszła pora, by
Komitet DezOrg spełnił wreszcie swoje wieloletnie pogróżki i rozdał każdemu po
orderze! (Proszę nie
chować się za pikselami!)
Noście ten order
dumnie w internetowej klapie lub wydrukujcie i powieście sobie na lodówce.
Niech on Wam nieustannie przypomina, że gdzieś tam pod Warszawą jest cała góra
radości i kopiec szczęścia Waszego imienia.
Komu mało
dobroczynienia, kto się przyjemnie uzależnił, niechże pamięta, że
Dzieciaki-Starszaki można* uszczęśliwiać przez cały rok. Z okazji (KLIK!) i bez okazji.
Woźna ma nawet
koordynaty na kalendarz świąt niezwyczajnych, dzięki któremu możecie wysłać swojemu Ulubieńcowi kartkę z
okazji Dnia Hutnika lub Dnia Niepodległości Paragwaju.
A my –
kaczka-kierowniczka i woźna Bebe - będziemy tu czekać na Was za dziesięć
miesięcy, bo serio, cóż to byłyby za święta, gdyby tak przy tym pustym,
dodatkowym talerzu na wigilijnym stole nie usiadło naraz osiemdziesięciu
Niegowiaków?
Imitacja!
Podróbka!
Duszy strutka!
Knot i gniot!
Robótkowicze,
niech Wam się szczęście i radość mierzy w tym nowym roku w Reksio-jednostkach
[mryg]
Robótkowicze
lukrowani dobrocią
jak najwykwintniejsze pierniczki!
Komitet DezOrganizacyjny
wyciąga swoje teleskopowe ręce, aby Was wszystkich ścisnąć w
imadle uścisku i dubeltowo wycałować nim rozbiegniecie się do
świątecznej krzątaniny!
Zanim zanurkujecie w
odmęty barszczu, zanim zaczniecie żonglować pierogami, zanim
policzycie wszystkie ości w karpiu i rodzynki w sernikach, wiedzcie,
że nad Niegowem błyska już widoczna z kosmosu łuna Starszakowej
radości. To wy ją rozpaliliście!
Jak co roku, Dyrekcja i
Opiekunowie chlipią wzruszeni Waszą hojnością, pomysłowością,
rozmachem i fantazją. Jak co roku, Starszaki już wiedzą, że w te
Święta nie będą sami. Że pamięta o nich pół świata i kilka
sąsiednich galaktyk.
To puste miejsce przy
Waszych wigilijnych stołach nie jest puste. Tam już od dawna siedzi
cała ekipa z Niegowa.
I nie martwcie się, czy
Wasze Słowa dotrą na czas!
Robótka, jak co roku,
potrwa w Niegowie przynajmniej do końca stycznia.
Jeśli w ciągu roku
chcecie sprawić radość swoim Ulubieńcom, zerknijcie w zakładkę z datami urodzin i imienin Starszaków, albo spontanicznie, dzieląc
się nadwyżką endorfin, tak po prostu wyślijcie im dobre słowo
zupełnie bez okazji!
Tymczasem, kto żyw,
biegnie teraz czekać na niegowską stronę w internetach, w nadziei
na bogaty (Dyrekcja słyszy?) materiał dokumentalny uwieczniający
ósmą edycję Robótki! Zabierzcie chusteczki! Zawsze się przydają! Do zobaczenia tam, czyli o tu: KLIK!
Chroniczni dobroczyńcy,
uporczywi rozdawcy dobra, nieustępliwi roznosiciele uśmiechów, niestrudzeni
dystrybutorzy wiary w bezsprzeczną i fundamentalną fajność natury człowieka!
Jedenaście
miesięcy mignęło nam przed oczami jak Usain Bolt (woźna pyta: kto?!) próbujący dogonić Lewisa Hamiltona
w pościgu za pendolinem relacji Kraków-Warszawai oto nagle znów – kaczka kierowniczka i woźna Bebe - ostrzymy
nożyczki, by przecinać wstęgę ó s m e j
edycji Robótki!
(Wielce
prawdopodobne, że obetniemy sobie przy tej okazji po jakimś palcu albo innej
wypustce, gdyż łzy wzruszenia skutecznie torpedują precyzję. Na szczęście Woźna
miesiącami trenowała rysowanie w oparach krojonej cebuli, aby w chwili ostatecznej
próby narysować Robótkowy sztandar i nie rozcieńczyć sobie tuszu smarkiem
rozrzewnienia.)
CIACH!
Otwieramy kolejny
sezon grzmiąc w światłowody na falach długich, krótkich, wąskich, szerokich,
eterycznych i efemerycznych:
Osiem lat!
Łatwiej byłoby policzyć
kryształy cukru pudru na wszystkich świątecznych plackach od Bogatyni po
Wasilków niż ogarnąć, ileż to jednostek osobistego, spersonalizowanego
szczęścia Robótkowicze przez te osiem lat rozpylili nad bohaterami Robótki –
Starszakami z Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci w Niegowie.
Ósemka to może i taki
niepozorny bałwanek, dwie kulki byle jak połączone grawitacją, zero przez
przypadek ściągnięte paskiem w talii, ale ósemka to również nasz potężny
instrument reklamy podprogowej. Wystarczy wszak przewrócić ósemkę na bok i
nagle bałwanek zamienia się w znak nieskończoności. I takie są, mniej
więcej, ramy czasowe i plany względem Robótki. [trwawiecznietrwawiecznietrwawiecznietrwawiecznietrwawiecznietrwawiecznietrwawiecznietrwawiecznie...]
No bo jeśli nie
my, to sami wiecie, nikt Starszakom nie zrobi tych nadchodzących świąt
lepszymi.
Nikt.
Zatem, dla tych,
którzy przez przypadek wpadli w Robótkę poślizgnąwszy się na algorytmach
internetowych wyszukiwarek i dla
tych, którzy chcą sobie przypomnieć, jak Robótka działa, poniżej zwięzła
instrukcja obsługi.
Żaden Niegowiak z
tej gromady, czy to ze względu na wiek, czy problemy zdrowotne, czy też stopień
niepełnosprawności, nie jest już targetem Wróżki Adoptuszki ani grupą docelową
elfów świętego Mikołaja. I chociaż Opiekunowie starają się Niegowiakom odkrajać
nieba po kawałku, to nigdy nie zastąpią im prawdziwej rodziny. Tęsknoty i smutki
najbardziej dają się we znaki w okołoświątecznym, Bożonarodzeniowym czasie, gdy
serca Niegowiaków rwą się ku rodzinom, których już nie ma albo których nigdy nawet nie było.
I stąd wzięła
się Robótka, by chociaż na odległość, listem lub kartką z życzeniami przytulić
wybranego Starszaka i sprawić, że jego Boże Narodzenie będzie mniej smutne i samotne.
(Jeśli w epoce przed internetem spędzaliście kiedyś czas na koloniach, czy obozach, może jeszcze
pamiętacie udrękę czekania na list albo telefon z domu. I wyobraźcie sobie
teraz, że Niegowiacy tak czekają nie przez dwa tygodnie, a przez całe życie.)
❆❆❆ CO ZROBIĆ, BY ZOSTAĆ ROBÓTKOWICZEM? ❆❆❆ Przeczytać w zakładkach o DAMACH i KAWALERACH, wyłuskać sobie spośród nich konkretnego ulubieńca i wysłać mu słów kilka napisanych z serca. Niech się Wasz ulubieniec przez chwilę poczuje wyróżniony i wybrany. Jedyny, wyjątkowy i specjalny.
Pamiętajcie, Niegowiacy nie umieją czytać, więc Wasze słowa będą czytać im Opiekunowie. Ale niech to
będzie kuksańcem dla Waszej fantazji, wszak pisanie to nie jedyna opcja. Te życzenia można Niegowiakom
namalować, wykleić, wydziergać, upiec z piernika, nagrać, czy wyśpiewać. Można
samemu, można skrzyknąć grupę. Zorganizować zbiorowe pisanie w biurze,
przedszkolu, szkole, drużynie, zakładzie penitencjarnym (to już się zdarzyło
Robótce!), fabryce i w sąsiedniej galaktyce (to się jeszcze Robótce nie
zdarzyło, ale w końcu to dopiero ósma edycja). Pisać można zewsząd. Z kraju, z
dzielnicy, z zagranicy. Z miast i wsi. Słać gołębiem pocztowym,priorytetem, kurierem, a nawet doręczyć osobiście. Zaprawdę, Komitet
Dezorganizacyjny przyklaśnie Waszej najdzikszej idei byleby tylko była z niej
radość dla Starszaków.
Co roku pytacie: ❆❆❆ CZY MOŻNA OBDAROWAĆ ULUBIEŃCÓW ŚWIĄTECZNYM PREZENTEM? ❆❆❆ A my, co roku odpowiadamy: jasne!
Stąd dość szczegółowe opisy mieszkańców, które powstają we współpracy z
Dyrekcją i Opiekunami. Tylko prosimy, w ferworze zawijania podarków, nie
zapomnijcie o dobrych słowach dołączonych do paczek. To one są esencją Robótki.
Tym samym nie mylcie nas z charytatywnymi zbiórkami na rzecz.
Opiekunowie dbają, by Dzieciaki-Starszaki miały jedzenie, czystą pościel i ciepłe kalesony na zimę.
Kasza, makaron, czy używane ubrania przydadzą się bardziej innym. Niegowiacy
potrzebują Waszych ciepłych słów, Waszej uwagi, Waszego zainteresowania. W
Robótce chodzi o to, aby każdy Starszak przez chwilę poczuł, że jest ważny dla
kogoś spoza Domu w Niegowie, dla kogoś innego niż tylko Opiekunowie, czy
współmieszkańcy.
❆❆❆ CO W ZAMIAN? ❆❆❆ Fala uderzeniowa wdzięczności.
Dobro, które wróci bumerangiem. Satysfakcja, z nawróconych na uśmiech
Starszaków. Niegowskie pacierze w Waszych intencjach.
Do Waszych słów Starszaki będą
wracać przez cały rok, aż inkaust kompletnie zblednie, a papier zamieni się w
cienką bibułkę od nieustannego obracania w rękach.
